Op je handen zitten… Ik vind het een van de moeilijkste dingen die er is:
om toch niet even de ander met ongevraagd advies te voorzien. Als ik zie dat deelnemers ergens mee worstelen. Als ik zie dat ze naar mijn idee een route kiezen waar ik van mening ben dat dit niet de juiste is (want in andere trajecten ditzelfde obstakel gezien). Als er geen reactie vanuit de groep komt en het eindeloos stil blijft. Als ik affiniteit heb met de inhoud en daarin gezien wil worden.
Ik heb het echt moeten leren. En ik vind het één van de sterkste principes van ons gedachtengoed: op je handen zitten en daarmee zoals wij het noemen ‘lui en aandachtig faciliteren’. De beweging, de start, het tempo en de route bij de ander laten. Bij diegene die de beweging maken.
Niet de kar gaan trekken en willen helpen, maar juist achterover leunen. Deelnemers de ruimte en vrijheid te bieden om te bewegen en daarmee de steun te bieden die het proces nodig heeft. Het is tenslotte iets van hen en niet van mij. Op je handen zitten door lui en aandachtig te faciliteren … het lijkt zo makkelijk, maar oei wat een interne strijd.
Hoe doe jij dat eigenlijk ‘op je handen zitten’? Wat zijn jouw dilemma’s hierin? En wat helpt jou hierbij?
In deze vlog leg ik uit wat maakt dat het zo belangrijk is om als procesbegeleider op je handen te blijven zitten. En geef ik je nog een paar tips mee.
Meer leren over hoe je een proces begeleidt?
Wil je meer leren over hoe je een proces begeleidt? De waarde van op je handen zitten ervaren en lui en aandachtig faciliteren kunnen toepassen. Op 18 september a.s. start onze volgende basis training. Wees welkom. Voor meer informatie zie onze site.
Hartelijke groet,
Pepijn & Maaike